Tè-de-colo
Coris monspeliensis
Primulaceae
Àutri noum : Tè-rouge-di-colo, Tè-dei-colo.
Nom en français : Coris de Montpellier.
Descripcioun :Lou tè-de-colo es uno pichoto planto lignouso que trachis dins la garrigo e peréu en ribo de mar. Fai d'inflourejado di flour roso. Li ramo rebalon souvènt au sòu, pièi se dreisson. Li fueio soun primo de 3 à 12 mm de loungour.
Usanço :Coume soun noum lou dis, es uno planto que pòu servi de tè, valènt-à-dire qu'a pulèu bon goust en tisano, mai qu'èi pas gaire vertuouso. Pòu pamens servi pèr gari li plago e li macaduro (vulneràri).
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Coris
Famiho : Primulaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 6 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à Juliet
Liò : Garrigo
- Mar
- Tepiero roucaiouso
- Colo
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Coris monspeliensis L., 1753
Erbo-dis-escrolo(-dóu-printèms)
Scrophularia vernalis
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire de printemps.
Descripcioun :L'erbo-dis-escrolo-dóu-printèms se rescontro dins lis esclargido, lis orle de bos e tambèn li prado à rousèu (megafourbié), majamen dins lis Aup Marino. Se recounèis eisadamen qu'èi la souleto à faire de flour jauno. Li fueio, en couor, dounon d'èr à li de l'erbo-de-l'aiet (Allaria petiolata). Sènso èstre sus listo roujo, la planto es aparado en Prouvènço.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Poudèn pensa, que coume lis àutris erbo-dis-escrolo es empouisounanto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 3 à 6 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 1900 m
Aparado :
Vo
Abriéu à juliet
Liò : Esclargido
- Prado à rousèu
- Orle de bos
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Scrophularia vernalis L., 1753